Vanuit Het Hoofdburo
Hallo Rainbowfanaten
De new look van "Over the rainbow" heeft tot-dus-ver enkel positieve reakties opgeleverd! Thank you all! Dat betekent dus dat we op de ingeslagen weg doorgaan. De foto van de voorpagina van dit fanzine is ook te koop. Hij kost vijf gulden (13 x 18 cm in kleur). Op dit moment is er weinig nieuws omtrent Rainbow. De band deed een korte Japanse Tour in maart. Daarna zouden, volgens tourmanager Colin Hart, de repetities voor een nieuwe lp beginnen.
De Kiss Fanclubdag leverde ons (slechts) 1 nieuw lid op. Ook werd er de nodige merchandise verkocht. Op 19 mei zal de Fanclan present zijn op de Gilgamesj Fanclubdag in het Dorpshuis te Asperen (Zuid-Holland). De Fanclan is herkenbaar aan het allesoverdonderende full-colour "Straight between the eyes" spandoek. Ook zullen we op deze dag video's van Rainbow tonen. Gilgamesj is een Nederlandse hardrockgroep, die al jaren meedraait in het Nederlandse clubcircuit. Hun muziek is enigszins vergelijkbaar met UFO en Scorpions. Ze hebben net een EP met vier nummers uit onder de titel "Take one", die zeker het beluisteren waard is.
Het ziet er nu toch naar uit dat "Over the rainbow" ook in de Engels taal gaat verschijnen. De Official UK Rainbow Fanclub benaderde ons of het mogelijk was voor hun om onze fanzines in Engeland uit te gaan brengen. Ze bleken behoorlijk onder de indruk van de Nederlandse editie van "Over the rainbow" te zijn, ook al begrepen ze er geen woord van. Aangezien zij de Fanclub runnen in nauwe samenwerking met het management is dit voor ons natuurlijk ook zeer gunstig. Hopelijk kunnen we via hun de officiële "Bent out of shape" tourmerchandising in ons bezit krijgen voor de Rainbow shop.
Vlak voor het ter perse gaan van deze uitgave, is er een Hammerhead Fanclub opgericht. Ikzelf zal daar ook deel van uitmaken. Omdat er haast was met een adres (i.v.m vermelding op een platenhoes), is besloten dat naast de Rainbow Fanclan nu ook de Hammerhead Fanclub op Postbus 9232, 3506 GE Utrecht is gevestigd. Geinteresseerden kunnen schrijven naar het bekende adres.
In "Over the rainbow" zal je niets meer over Hammerhead aantreffen.
Make your move!!!
RAINBOW ROCKS JAPAN
In maart speelde Rainbow, voor zover bekend, voor het laatst live. Ze deden een zeer korte Japanse Tour van slechts drie concerten in de allergrootste hallen, in de Osaka Castle Hall (11 maart) en in Budokan Hall van Tokyo (13 en 14 maart). Van het eerste en laatste concert nu een verslag.
Het concert van Rainbow was in de Castle Hall. De hal is de grootste in Japan. Het aantal zitplaatsen is driemaal zoveel als in de Festival Hall, waar Alcatrazz in januari speelde. De hal was gevuld met jonge kids, het was meteen duidelijk hoe populair Rainbow momenteel is. De laatste vier maanden hadden ze niet meer live gespeeld, meteen de reden van hun lange soundcheck uitputtingsslag.
Zodra het donker was in de zaal, rees er een enorm gejuich op en de leden van Rainbow kwamen het podium op. Evenals bij hun vorige bezoek aan Japan werd begonnen met "Spotlight kid". Een van de toegiften was "Smoke on the water", erg goed gezongen door Joe Lynn Turner. De laatste keer dat Rainbow in Japan tourde was Turner in een slechte conditie en hij viel toen erg tegen. Nu hoorde ik dat hij na de Japanse optredens de band zou verlaten. Dave's solo was weer erg lang, maar hij bleef me boeien. Dan Chuck, de nieuwe drummer, ik vond zijn drumwerk erg strak en veel beter dan Bobby (I'm sorry, Bob!!). Over Ritchie's gitaarspel; wat kunnen we nog over hem zeggen. Hij heeft ons nooit teleurgesteld. Iedereen was diep onder de indruk van zijn spel. Ook al sloeg Ritchie geen gitaar aan diggelen, we waren erg tevreden met het concert.
Yoshie Moctida
In Osaka werd zo'n beetje dezelfde set als in Engeland en Scandinavie gedaan ("Stargazer" was al geschrapt na enkele Scandinavische shows) in 1983. De show in de Budokan bracht enkele verrassingen.
Rainbow was het gesprek van de dag in Japans grootste krant, Asahi Newspaper. De tekst luidde aldus: Rainbow, the kings of hardrock, zullen Japan weer aandoen na een afwezigheid van bijna twee jaar.
Hun laatste optredens waren knallers van de bovenste plank, een echte show met keiharde popmuziek. Een van de allerlaatste trends is het spelen tesamen met een orkest. Het orkest bij Rainbow zal bestaan uit 25 spelers. Ik ben zeer benieuwd hoe de show zal uitpakken.
Rock en klassiek ontmoeten elkaar, zal het ons de nieuwe wereld tonen? Een andere veelbelovende groep is de nieuwe Japanse Heavy Metal formatie Action. Zij zullen als openings-act dienen. Hun debuut komt op 21 maart uit (door Asahi Newspaper).
knipsel uit Asahi Newspaper
 >
Op 14 maart waren 3 camera's vlak voor het podium opgesteld met de bedoeling om het geheel op video vast te leggen. De Japanse groep Action was dus het voorprogramma. Tijdens hun optreden in de Budokan kon niet iedereen het geduld opbrengen om te wachten. Er werd al hevig om Rainbow geschreeuwd. Om 19.00 uur
gingen de zaallichten voor de tweede maal uit. Iedereen begon meteen opgewonden te schreeuwen "RITCHIE, RITCHIE!!!". Yeah, het feest begon.
De grote ogen keken het publiek doordringend aan. Ze maakten grote spots tijdens "I surrender". Ik was erg onder de indruk van het fantastische "Catch the Rainbow". I loved it!! Het hoogtepunt was "Beethoven's ninth" met het orkest. Het was subliem! Ik was onder de (verkeerde) indruk dat ik op de allerheiligste plek was. Het orkest was boven de drumkit zichtbaar en belicht bij rainbow-colored spots. De show duurde ongeveer twee volle uren en ik moet het toegeven:
"Rainbow is the king of hardrock!"
Tot slot de tracklist: "Over the rainbow introtape", "Desperate heart (alhoewel ik er niet zeker van ben)", "Miss Mistreated", "I surrender", "Spotlight kid",
"Catch the rainbow", "Power", "Keyboards solo", "Street of dreams", "Fool for the night"; "Guitarsolo", "Beethoven's Ninth (met het orkest)", "Guitarsolo", "Drumsolo", "Blues", "Stranded", "Death alley driver". Toegiften: "Firedance", "All night long", "Woman from Tokyo", "Since you been gone", "Smoke on the water", "Over the rainbow-outrotape".
Marcy Funabashi
DON'T TAKE ME FOR A LOSER
Op 21 maart trad Gary Moore met zijn band op in Nijmegen. Tijdens dit optreden konden we voor het eerst de allereerste Rainbowbassist, Craig Gruber, live aanschouwen. De huidige line-up bestaat naast Moore en Gruber verder uit ex-Purple basher Ian Paice en gitarist/toetsenman Neil Carter. Het was zondermeer een goed concert, de band moest drie toegiften doen (wat volgens Moore een zeldzaamheid was) om het publiek te bevredigen.
Er werd voornamelijk pomprock ten gehore gebracht met Gary Moore in de hoofdrol. Ik had liever wat meer afwisseling gezien, de studio albums bevatten sterk materiaal genoeg voor een betere repertoire-keus. Maar in plaats van wat meer Gary Moore soleerde in iedere song zeer uitgebreid (wie had het over Blackmore the egotripper?) terwijl er weinig afwisseling in te bespeuren viel. Craig Gruber was de teleurstelling van de avond.
Hij stond nogal stijf, onwennig het publiek in te staren. Ook zijn korte bassolo in "Empty Rooms" kwam krampachtig over. Het is dus volkomen begrijpelijk dat Blackmore zo'n persoon niet op zijn buhne kon gebruiken en hem na de eerste Rainbow schijf de laan uitstuurde. Paicey mag dan een oude kerel lijken, hij behandelt zijn drumkit nog steeds als een bezetene.
Neil Carter is een goede showman, die het vak bij UFO onder de knie heeft gekregen. Bij mij kwam hij toch een beetje te gemaakt over. Ik miste de inbreng van Don Airey toch wel behoorlijk. In de lange instrumental "Blinder" hoorden we vele Blackmore riffs, flarden van "Kill the king" en "A light in the black" waren duidelijk waarneembaar. Beste songs vond ik "Shapes of things" en "Empty Rooms", alhoewel ze het niet haalden bij de vinyl-versies. Ook het inmiddels verplichte
"Tulips from Amsterdam" was weer een van Gary Moore's beter geslaagde escapades. Al met al een goed concert, wat op het laatst echter te eentonig werd.
RAINBOW IN THE DARK
De Deep Purple reünie geruchten laaien weer op, Gillan uit Black Sabbath? Dat doet hij toch niet zomaar, daar moet wat achter zitten. Wel, we zullen de draad maar weer even oppakken waar we zijn gebleven de vorige keer. In "Over the rainbow 16" dus. Jon Lord maakte tijdens Rainbow's Europese "Straight between the eyes" Tour de oversteek naar het continent om weer eens van gedachte te veranderen met Ritchie en Roger. Dat was in november 1982.
Daarna vertrok Ian Gillan in januari (1983) naar de States, alwaar beide Rainbows wonen, en een en ander leek te gaan gebeuren. Er werden vijf try outs gepland in Zuid-Amerika, maar Blackmore zag er op het laatste moment van af. Gillan zag de mislukking in en verkoos het aanbod van Black Sabbath boven de wispelturige onzekere buien van Ritchie Blackmore.
In een interview op de radio (BFBS) verklaarde Gillan toen dat Ritchie de knoop doorhakte en alle goede plannen in duigen liet vallen. Gillan zei dat alle kansen nu voorgoed verkeken waren. Maar het kan verkeren....
Ritchie en Roger hadden in mei (1983) tijdens hun verblijf in Copenhagen (i.v.m de opnamen van "Bent out of shape") een paars gesprek met Ian Paice in een discotheek. Rainbow deed UK, Scandinavische, (erg korte) US en Japanse Tours en veranderde heel veel tourplannen. Gillan stapte inmiddels zelf uit Black Sabbath. En de geruchten laaien zodoende weer op. De gehele Purple Mk II line-up werd gesignaleerd op een party. Blackmore, Glover en Gillan schijnen zelfs al tesamen nieuwe songs te hebben geschreven.
In de pers verschenen zelfs al de veelzeggende berichten dat "Rainbow op sterk water was gezet". Geld doet dus (misschien) toch wonderen....
HOT SHOTS
De nieuwe TONY CAREY solo lp heet niet "Hungry" maar "Some tough City". De werktitel van de lp was wel "Hungry" (wat wel de titel van één van de songs op de plaat is) maar hij werd op het laatste moment omgedoopt in "Some tough City". Het is echte US FM rock.
TONY CAREY doet het erg goed met deze solo lp. De van de lp getrokken single "Fine, fine day" staat genoteerd in de US Top 100. Tony overweegt zelfs om op tournee te gaan om de lp te promoten.
In Amerika blijkt "BENT OUT OF SHAPE" ook een uitdrukking te zijn voor te veel gedronken te hebben.
De tweede DIO schijf heeft als voorlopige titel "Last in line" en wordt opgenomen in de Caribou Ranch te Denver. Naast verschillende festivals (juni en juli) begint de band in september een lange British Tour.
JOE LYNN TURNER heeft vroeger een commercial (reclamespot) voor een biersoort gedaan op de Amerikaanse radio.
De tegenwoordige solo van COZY POWELL in de Whitesnake live-show bestaat naast het overbekende "1812th Overture" verder uit een gedeelte van Holst's "The Planets" genaamd "Mars, the bringer of war".
CHUCK BURGI's voorganger die slechts enkele weken met Rainbow oefende, ene Chris (achternaam onbekend), schijnt afkomstig te zijn uit een groep uit Long Island te zijn, waarvan Ian Broad de manager is.
IAN BROAD was vroeger Ritchie's persoonlijke assistent (nu is dat Barry Ambrosio). Ian werd ontslagen, na jarenlang Ritchie's rechterhand te zijn geweest, nadat hij met een Mercedes een hotel binnenreed en bij de balie vroeg welke kamer Mr Blackmore had.
CHUCK BURGI is ook al te horen op de debuut-lp van Bon Jovi. Dit is de groep van ene John Bongiovi, die net als Chuck uit New Jersey afkomstig is. De muziek op de lp is te omschrijven als typische goede US hardrock; Op welke nummers Chuck van de partij is blijft onduidelijk. De muziek is vergelijkbaar met de andere projekten waar Chuck recent op te horen was zoals bij Aldo Nova (hier ook van de partij), Michael Bolton en Balance. Aanradertje dus.
Alhoewel RAINBOW een groot aantal concerten heeft opgenomen door de jaren heen, is er nog steeds geen live-album te verwachten.
"Will you love me tomorrow" werd destijds met Graham Bonnet live gedaan in de toegiften. De song stond ooit gepland om als live-single uit te komen. RONNIE JAMES DIO heeft deze song ook ooit eens opgenomen. Dat was in 1962 als solo-single.
Het grootste deel van de Rainbow Rising line-up zal in juli op een Heavy Metal Featival in Japan spelen. RONNIE JAMES DIO EN JIMMY BAIN met DIO en COZY POWELL met Whitesnake zijn daar van de partij.
GRAHAM BONNET (Alcatrazz) en DON AIREY (Ozzy Osbourne) spelen eveneens in juli in Japan.
RAINBOW heeft in de States ook een videoclip voor het nummer "Can't let you go" opgenomen. Ritchie heeft trouwens een grondige hekel aan het opnemen van videoclips.
SONG TEKST
LOST*IN*HOLLYWOOD
Gotta get a message through
Cause I think I'm losing you
Am I too late
Drinking habit's a loose sometime
I gotta know if you're still mine
And I can't wait
Last time I saw your face
You tried to hide the tears
But I could see the trace
I'd be there if I could
But it's so far away from home
In the dark the vultures wait
I can hear them
Knocking at my gate
But I'm not here
The brew was cold
The meat is stale
In the L.A. night the sirens wail
The song you can feel
Pale stars that never shine
Scotch and the whiskey
And the Rainbow local wine
She's done more bad than good
I gotta get away somehow
Lost in Hollywood
On the streets the sun is fine
Don't you feel the advantage hit your mind
Feels all right oh yeah
But I'm a lover
Like a loaded gun
Chasing shadows on the run
Out in the night
I'm gonna lose control
If I been losing you
To pay for rock'n'roll
Get back I know I should
Gotta get back home to you
You don't know what I been through
But there's nothing I can do
Lost in Hollywood
BOOTLEG CORNER
Allereerst wat meer info over de bootlegs die in "Over the rainbow no 21" werden vermeld. "The cure for herpes" is de soundtrack van de officiële San Antonio (Texas 18/8 '82) video. De hoes is de backcover van "Stonecold". "Brainstorm" werd op 6/11 '82 in Stockholm opgenomen. Geen al te bijzonder concert, gewoon een doorsnee show.
Rogers Birthday Party
Er is net een nieuwe bootleg verschenen onder de titel "Rogers Birthday Party". Het concert werd opgenomen, tijdens Roger's verjaardag (30/11), in het Calderone theatre te Long Island (N.Y.) in 1979. De hoes (een beetje new wave maar professioneel) toont een gedeelte van een gezicht dat gekleurde bellen uitblaast. De kwaliteit is uitstekend en in stereo. Alle instrumenten zijn erg goed waarneembaar.
Bij het beluisteren van de dubbelaar hoor je meteen dat de stemming er goed in zit. Voor het concert heeft er ongetwijfeld veel alcohol gevloeid. Het repertoire dat wordt afgehandeld is het gebruikelijke "Down to earth" tourmateriaal. Bonnet valt op in "Eyes of the world" en "Love's no friend (klasse-uitvoering) door zijn gelach en geklets middenin de tekst. Tussen "Since you been goneen All night long" horen we de instrumentals "Fur Elise" en "Over the rainbow".
In "All night long" vertelt Grahem dat het Roger's verjaardag is, zijn 21ste (we zullen hem maar in de waan laten). Graham en Don bezorgen Roger dan, in de vorm van "Happy Birthday to Roger", ongetwijfeld een rooie bam (we know that Gloverboy). Graham prijst Roger's werkzaamheden nog eens tijdens het zingen van "Lost in Hollywood". In deze song laat Ritchie (ja, hij was ook van de partij) een goede solo horen. De gebruikelijke soli staan er loud'n'clear op.
In de toegift, een lange medley, heeft Bonnet de grootste moeite alles te kunnen volgen. Judy Garland sluit het concert zoals gewoonlijk weer af. Dit is een klasseplaat, zondermeer. De sfeer is voor Rainbow normen ongekend (echt een feeststemming), de songs worden goed uitgevoerd en de kwaliteit is prima. Het is een van de beste concerten die ik ooit van Rainbow heb gehoord. De moeite meer dan waard dus!
Nieuwe bootlegs die spoedig verwacht worden zijn Nippon connections (verdere gegevens onbekend) en "Stargazer" (Live 1983 Tour plus live-versies van "Jealous Lover" en "No Release").
RAINBOW TOP 25
1 ( 1 ) STARGAZER
2 ( 7 ) GATES OF BABYLON
3 ( 2 ) CATCH THE RAINBOW
4 ( 9 ) SPOTLIGHT KID
5 ( 3 ) KILL THE KING
6 ( 4 ) EYES OF THE WORLD
7 (13 ) MAN ON THE SILVER MOUNTAIN
8 (16 ) ALL NIGHT LONG
9 ( - ) CAN'T LET YOU GO
10 (19 ) SIXTEENTH CENTURY GREENSLEEVES
11 ( - ) TAROT WOMAN
12 ( - ) TEARIN' OUT MY HEART
13 ( - ) DRINKING WITH THE DEVIL
14 ( 6 ) EYES OF FIRE
15 ( 5 ) A LIGHT IN THE BLACK
16 (14 ) DIFFICULT TO CURE
17 ( - ) FIREDANCE
18 (12 ) DEATH ALLEY DRIVER
19 (15 ) MISS MISTREATED
20 (20 ) WEISS HEIM
21 ( - ) TEMPLE OF THE KING
22 ( - ) STREET OF DREAMS
23 ( - ) MISTREATED
24 ( - ) DESPERATE HEART
25 ( - ) ANYBODY THERE
TOP 10 (EX) RAINBOWLEDEN
1 RITCHIE BLACKMORE
2 RONNIE JAMES DIO
3 COZY POWELL
4 ROGER GLOVER
5 DON AIREY
6 JIMMY BAIN
7 GRAHAM BONNET
8 BOBBY RONDINELLI
9 DAVID ROSENTHAL
10 BOB DAISLEY
LAATSTE NIEUWS
Vlak voordat dit fanzine de deur uitging bereikte ons het bericht dat het afgelopen is met Rainbow. De heroprichting van DEEP PURPLE is een feit. Bruce Payne is de grote man achter de schermen. Er staat een lp gepland, die gevolgd zal worden door een tournee. In het volgende fanzine meer...........
© Rainbow Fanclan 1979-1984
|
