RAINBOW DIFFICULT TO CURE RAINBOW • Difficult To Cure (Polydor 2391 506) Elpee van de Week Met drummer Bob Rondinelli in plaats van Cozy Powell, geproduceerd en van sonoor baswerk voorzien, door Roger Glover en meteen bij het eerste nummer, 'I Surrender', al op de spektakulaire toer: Rainbow's nieuwste en ik heb ervan genoten! Als kollega Boskamp geen beter aanbod heeft, wordt 'Difficult To Cure' Elpee van de Week. Wat een afwisseling: Ritchie Blackmore's pseudo-folksolo in 'Spotlight Kid', uitzinnig zangwerk van Joe Lynn Turner in 'Freedom Fighter' en goedmoedige besodemieterij van bet publiek in de instrumentaaltjes 'Vielleicht Das Nachster Zeit' (wat een Duits!) en 'Difficult To Cure' (gejat van Beethoven). 'Rainbow is symfonisch geworden!' roepen sommigen wanhopig. 'Jawel, en?' roep ik dan geestdriftig terug. Klasse stoort zich niet aan stijl. Ton Vingerhoets, Hitkrant - 19 Februari 1981 RAINBOW • Difficult To Cure (Polydor 2391 506) Elpee van de Maand Verleden jaar, na het vertrek van drummer Cozy Powell naar de Michael Schenker Group, deden de geruchten de ronde dat gitarist/leider Ritchie Blackmore zijn Rainbow wel eens voor gezien zou kunnen houden. Maar goed dat het bij geruchten is gebleven. Met deze "Difficult To Cure" bewijst Rainbow, met gewijzigde bezetting overduidelijk over een hele portie goede smaak en gezonde durf te beschikken. De nummers zitten compositorisch niet alleen geheid in elkaar maar er wordt ook ruimte ingebouwd voor originele muzikale oplossingen binnen een aantal songs. Daarom is deze elpee het beluisteren meer dan waard. Prima hardrock met een hele dosis improvisatie-talent zou je kunnen zeggen. Voeg daarbij het doorgewinterde vakmanschap van Ritchie Blackmore, bassist Roger Glover (ook producer), toetsenman Don Airey en de verrassende bijdragen van zanger Joe Lynn Turner en drummer Bob Rondinelli en je begrijpt het al: "Difficult To Cure" hoort in elke HM collectie thuis. Jaap, Muziek Expres - April 1981 RAINBOW • Difficult To Cure (Polydor 2391 506) Schouderklopje 'Blackmore Is God' en onder het motto De Mens Wikt, God Beschikt is het gitarist Ritchie Blackmore weer eens gelukt zijn groep Rainbow grondig te reviseren en toch weer een uitstekende elpee af te leveren. Onder de alleszeggende titel Difficult To Cure hebben oudgedienden Blackmore, bassist en producer Roger Glover en toetsenman Don Airey samen met ex-Fandango-zanger Joe Lynn Turner en drummer Bob Rondinelli, beiden Amerikanen, een werkstuk weten te maken, dat qua stijl het meest overeenkomt met de voorlaatste elpee Down To Earth, maar vooral door de- nieuwe zanger een frisheid en energie uitstraalt die ik niet verwacht had. Blackmore is echt een van de weinige hardrockmuzikanten, die in staat is op artistiek zeer verantwoorde wijze en met veel succes een flinke scheut commercie door zijn dikke en vette heavy metal-pap te roeren, zonder dat die typische Rainbow-sound, zoals wee die kennen van alle albums, verloren gaat. Turner heeft met zijn zeer hoge bereik en bluesy invloeden meer weg van vroegere Rainbow-zanger Ronnie James Dio dan van zijn voorganger Graham Bonnet, terwijl Rondinelli het niet kan halen bij Cozy Powell, maar waarschijnlijk de beste onder zijns gelijken is. Het door Russ Ballard geschreven I Surrender is het meest commerciële stuk van de plaat en tevens een van de sterkste. Geen lange solo's, maar fraai ingehouden thema's en korte improvisaties zijn ons deel. In Spotlight Kid zit een knap spel tussen toetsen en gitaar, dat sterk aan Deep Purple doet denken. No Release, Magic (geschreven door B. Moran), Freedom Fighter en Midtown Tunnel Vision zijn stuk voor stuk uitstekend in het gehoor liggende songs, waarin Blackmore regelmatig flitsend en prachtig schittert; luister maar eens naar het laatste stuk van No Release!. Vielleicht Das Nächster Zeit (Maybe Next Time) is een instrumentaal, semi-klassiek en romantisch werkje met knap, gevarieerd gitaarspel in de stijl van de b-kant van All Night Long, Weissheim en het titelstuk van de elpee is een door Blackmore, Glover en Airey bewerkte versie van Beethoven's Negende, dat Airey een schouderklopje oplevert. Onder invloed van Roger Glover is Rainbow een wat commerciëler weg ingeslagen en daar was Down To Earth nog maar een voorproefje van. Het bewijs heet Difficult To Cure. Kees Baars, Muziekkrant Oor - Februari 1981 RAINBOW • Difficult To Cure (Polydor 2391 506) Rainbow is een door Ritchie Blackmore opgerichte band. Blackmore is degene die naar believen de mensen aanneemt en ontslaat. Volgens de overlevering is Blackmore een van de moeilijkste muzikanten om mee te werken. Kritisch voor anderen maar ook voor zichzelf. Op zich is dit natuurlijk een prima instelling, zeker als het in de muziek zichtbaar wordt. Hoewel deze line-up in mijn ogen iets minder is dan die van een paar jaar geleden met Ronnie Dio (zang) en Cozy Powell (drums), heeft de huidige Rainbow-bezetting een goed album in elkaar gedraaid. De tegenwoordige zanger Joe Lynn Turner blijkt ook een prima zanggeluid te hebben maar hij is toch wat beperkter in zijn mogelijkheden dan Ronnie Dio. Wat dat betreft is hij wel vergelijkbaar met Graham Bonnet. De drummer van Rainbow Bob Rondinelli is goed maar niet echt opvalland. De muziek op Difficult to cure is volgens de beste Rainbow-traditie uitstekende hard-rock. Ze springt er in het grote aantal hard-rock groepen bovenuit door de toch wat meer genuanceerde benaderingswijze. Het album bevat muziek die staat als een huis maar die toch niet uitsluitend geram is, zoals een aantal andere groepen in deze stijl. Ieder nummer heeft zijn nuances en opvallendheden. En daarbij heeft Rainbow in Ritchie Blackmore natuurlijk een sublieme gitarist. Wat kan die man spelen. Zowel zijn slag- als solopartijen knallen eruit. Het lijkt bijna onmogelijk om binnen het gigantische aanhod van hardrock nog iets leuks te bedenken maar hij doet het steeds opnieuw, ieder nummer weer. Twee vreemde eenden in de bijt zijn de twee instrumentale nummers die de beide kanten afsluiten. Het slotnumemr van kant 1, getitteld Vielleicht das nachster zeit, is een nogal massaal stuk dat niet zo goed bij de rest van de LP past. Het slot nummer van kant twee, Difficult To Cure heeft als leidsmotief de negende Symphonie van Beethoven en het is maar goed dat d'aloude Ludwig al dood is want hij zou ter plekke een hartaanval krijgen als hij dit zou horen. Extra vermelding verdient de hoes, met name de foto op de achterkant die een aantal artsen en een verpleegster laat zien aan de operatietafel, maar vanuit de optiek van de patiënt. De titel van de plaat krijgt er iets sinisters door. Misschien is het moeilijk te genezen, maar het is wel goede hard-rock. Music Maker - April 1981