RAINBOW ONZE ONTMOETING MET RAINBOW Voordat de Rainbow Fanclan werd opgericht eind 1979 was er eerst nog een Deep Purple Fanclub, ooit in een ver verleden, om precies te zijn 1971, opgericht door Bart Hekkelman Deze werd in 1975 overgenomen door René Veldhoen, die begin 1979 de fanclub (in 1976 omgedoopt tot Rainbow Fanclub) moest opheffen wegens tijdgebrek en het ontbreken van mensen die de club konden voortzetten In de fanzines, genaamd The Book Of Taliesyn, werd behalve Rainbow ook ruimschoots aandacht geschonken aan Deep Purple en alles wat daar uit voort kwam De nieuwsbronnen in die tijd waren zeer schaars, zeker vergeleken met de mogelijkheden nu, dus echt veel interessante artikelen over Rainbow waren er dan ook niet in overvloed Toch zijn er twee uitzonderingen: de beide concerten die Rainbow in het Congresgebouw in Den Haag gaf Uit de toenmalige fanzines kunnen we nu dankzij onze goede vriend Tonny Steenhagen, die behalve de geplaatste foto's ons ook deze kopieën bezorgde, de toendertijd geschreven concertverslagen en interviews plaatsen op de Rainbow Fanclan Legacy Website. JIMMY BAIN Na het concert gingen we op aanraden van Polydor's Harry Knipschild naar het Bel-Air hotel, hopend op een ontmoeting met Rainbow Van Harry vernamen we dat Rainbow in het hotel enkele persmensen te woord zou staan Daar aangekomen werden we opgewacht door een portier, die ons vertelde dat Rainbow nog niet gearriveerd was We besloten toen maar in de grote hal te wachten Na tien minuten stapte Jimmy Bain binnen, vergezeld van drie fraai-ogende jongedames We stelden ons voor en lieten Jimmy enkele dingen over de fanclub en Rainbow zelf zien Hij toonde zich erg geïnteresseerd en stelde voor om beneden in de bar iets te gaan drinken.We ploften er neer op één van de luxueuze banken, terwijl Jimmy zijn vrouwelijke gezelschap en ons van drank voorzag De dames wisten hem niet al te erg te boeien, want al gauw kroop hij naast ons op de bank, graag tot praten over Rainbow bereid. Hoe ben je bij Rainbow gekomen Jimmy? Ik speelde destijds bij een band die Harlot heette 0p een dag werd ik opgebeld door Ritchie, die vertelde dat hij een nieuwe groep wilde oprichten en hoewel ik hem van mijn leven nog nooit ontmoet had, heb ik die avond twee uur lang met die gozer gepraat Hij zat op dat ogenblik in Los Angeles en zou binnenkort naar één van mijn concerten komen kijken Eigenlijk geloofde ik niet dat hij speciaal voor mij naar Engeland zou komen, maar prompt stond hij twee dagen later achter het podium bij een concert in de Londense Marquee club De rest van de bandleden van Harlot sloofden zich ontzettend uit, omdat er zo'n beroemdheid naar hun stond te kijken Ik bleef echter kalm en deed gewoon mijn werk als bassist Na het concert bood Ritchie mij aan om bij Rainbow te komen spelen Toen ik van hem hoorde dat hij ook een organist zocht, beval ik hem Tony Carey, een oude vriend van me, aan Na een paar sessions gedaan te hebben, werd ook hij bij de band ingelijfd Vervolgens gingen we op zoek naar een drummer. Jimmy onderbreekt het gesprek even, omdat hij geen glas bij zijn flesje Heineken heeft gekregen Met een "I've got no fuckin' glass" staat hij op en komt binnen een minuut terug, nu voorzien van een glas. Hij gaat verder: We hebben in totaal dertien drummers geprobeerd, maar niemand beviel ons goed De veertiende was Cozy Powell..... Vind je dat Ritchie als leider van de band beschouwd kan worden? Zeker niet, Rainbow is erg democratisch ingesteld Wanneer er een song geschreven wordt, gaan we er met z'n allen over praten Dit levert overigens bijna nooit problemen op We hebben in grote lijnen allemaal dezelfde ideeën over muziek, zodat we elkaar uitstekend aanvoelen. Ondertussen komen de overige Rainbow leden de bar binnen Ritchie wordt bestormd door een journalist, Ronnie gaat met zijn blonde vriendin aan de bar zitten Cozy Powell staat, met de drumstokken nog in de hand, met een bebaarde man te praten en Tony Carey gaat met zijn vrouw in een hoek zitten Jimmy Bain vertelt rustig verder. Wanneer Rainbow Ritchie Blackmore's grote ego-trip zou zijn, had ik allang mijn ontslag genomen Ik speel geen bas in Ritchie's band, maar in Rainbow We zij allemaal vrienden en daardoor een hechte band. Wat vond je van het Nederlandse publiek? "Great! Het was alsof we in Amerika of Engeland waren Ik ben gisteren naar het concert van Thin Lizzy (bassist Phil Lynott is een erg goeie vriend van me) en Robin Trower geweest, maar daar was het publiek vrij duf Eerlijk gezegd verwachtten we vanavond een soort gelijk publiek, maar dat is erg meegevallen We spelen ook alleen maar een toegift wanneer we merken dat het publiek voor honderd procent achter ons staat Toen we vanavond drie nummers hadden gespeeld stond het al vast dat er een toegift gegeven zou worden. Wat zijn de toekomstplannen voor Rainbow? We nemen eerst een paar dagen vakantie om van de Europese toernee bij te komen Daarna beginnen we aan een toernee door Hawaï, Australië en Japan en gaan we werken aan de nieuwe elpee Omdat Rainbow bovenal een live groep is, wordt het zeer waarschijnlijk een live-album Daar zijn we het nog niet helemaal over eens Het kan ook zijn dat we er een gecombineerd album van maken, met op één kant live- en op de andere kant studio-materiaal In dat geval gaan we weer naar de Musicland Studio in München. Het eerste nummer dan jullie vanavond speelden, is dat en track van de nieuwe elpee? Ja, het heet "Kill The King" en het is een groepsprodukt. Jimmy onderbreekt het gesprek even en geeft ons in ruil voor het adres van de fanclub, een adres in Amerika Hier ben ik altijd te bereiken en mocht je nog eens in Los Angeles komen, kom dan gerust eens langs. Erg aardig van je Jimmy, maar ik geloof dat de kans maar erg klein is dat wij ooit nog eens in Amerika zullen komen. Nou ja, in ieder geval kunnen jullie schrijven of bellen, dan krijg je het nieuws uit eerste hand. RONNIE JAMES DIO Ondertussen is Ronnie Dio er bij komen zitten en hij bekijkt aandachtig onze foto-albums Bij een artikel over "The Butterfly Ball" begint hij te vertellen. Dat is één van de beste albums waaraan ik ooit heb meegewerkt Roger is een hele goeie bassist en componist en één van mijn beste vrienden. Waarom zong je bij de live uitvoering van "The Butterfly Ball" niet mee, Ronnie? Het was aanvankelijk de bedoeling om "The Butterfly Ball" in zijn geheel als tekenfilm uit te brengen en daar stond ik volledig achter Een live uitvoering miste teveel van het oorspronkelijke plan Ik zag dat helemaal niet zitten en heb toen Roger's uitnodiging om mee te zingen niet aangenomen Het speet me ontzettend voor Roger, want nogmaals, hij is een erg goeie vriend van me Ik ben er toen met hem over gaan praten en hij begreep mijn bezwaren. Werk je ook mee aan het nieuwe album van Roger? Ja, alhoewel dat aanvankelijk niet de bedoeling was De elpee is voornamelijk instrumentaal Roger speelt er bas, synthesizer, gitaar en slagwerk op Voor dat laatste is hij zelfs naar Afrika gegaan om de inheemse percussionkunsten te bestuderen Op de elpee staan maar twee vocale nummers, die eerst door Roger zelf werden gezongen Toen zei Roger: :Okay, het is niet perfect, dus ik laat het door iemand anders zingen" Die persoon ben ik geworden. Wat vind je van het debuutalbum van The Ian Gillan Band? Ik vind Ian een erg goeie zanger, maar hij weet op dat album zijn richting niet helemaal te bepalen De musici die hij om zich heen heeft verzameld, zijn allen sessie-muzikanten en vormen daardoor geen hechte band Zij tasten voortdurend in het duister. Wat is er eigenlijk gebeurd met de oorspronkelijke leden Micky Lee Soule, Gary Driscoll en Craig Gruber? Het debuutalbum van Rainbow was goed, maar het miste gewoon de power die de huidige Rainbow heeft Neem nou Mickey Lee, hij is een fantastische rock'n'roll en boogie woogie pianist, maar hij is lui Hij is niet iemand die het podium op gaat met rechts van hem een synthesizer, daaronder een mellotron, links een orgel en vóór hem een piano Hij gaat liever languit in het gras liggen in plaats van songs schrijven Na Rainbow heeft hij het nog een tijdje bij The Ian Gillan Band geprobeerd, maar na tien concerten in Frankrijk is hij ook daar ontslagen Micky Lee, Craig en Gary hebben zich nu weer herenigd onder de naam Elf Ze hebben een nieuwe zanger en een nieuwe gitarist Elf was overigens een ontzettend goeie groep destijds We speelden pure rock'n'roll, waarmee we zeker tegen bands als Led Zeppelin en ZZ Top op hadden kunnen boksen Het vervelende was echter dat we de tijd niet mee hadden Er waren teveel goeie rockbands, zodat wij nauwelijks opvielen De bezetting was toen ook anders Gary drumde, Micky Lee speelde piano, mijn neef was gitarist en ikzelf zong en speelde bas Dat is trouwens ook de reden waarom ik binnen Rainbow gerespekteerd word Ik kan ook over het muzikale gedeelte meepraten. Hoe is het om met Ritchie samen te werken? Heel goed! Ritchie is voor mij de beste gitarist die er op dit aardoppervlak rondloopt Hij kan werkelijk alles Rock'n'roll, blues, klassiek Kennen jullie het album "Wired" van Jeff Beck? Ritchie is in staat om een elpee te maken in de geest van "Wired" of "Blow By Blow", maar dan twee keer zo goed Ik zal echter de laatste zijn die hen dat aanraadt, want anders ben ik mijn baantje kwijt. Bij Deep Purple was Ritchie altijd zo'n stug figuur Hebben jullie daar nu weer mee te kampen? Nee Ritchie ergerde zich mateloos aan het muzikale egoïsme dat er bij Deep Purple heerste Deep Purple bestond uit vijf egotrippers, die allemaal op de voorgrond wilden staan That's bullshit Bij Rainbow echter zijn we allemaal bereid om elkaar de ruimte te geven Bij Rainbow voelt Ritchie zich goed He's happy, you know En wat die stugheid van hem betreft, dat moeten jullie hem niet kwalijk nemen Hij zit al erg lang in de popbusiness Je kunt gerust van me aannemen dat hij een aardige jongen is. Weet jij al iets van de nieuwe Lord/Paice band af? Nee Ik weet alleen dat er aan een nieuwe elpee gewerkt wordt, maar verder heb ik nog niets gehoord. Heb je er erg hoge verwachtingen van? Ik weet het echt niet, maar laat ik je één ding zeggen Wanneer ik een clown wil zien, kijk ik wel naar Tommy Cooper en niet naar Tony Ashton Het is helemaal niet mijn bedoeling om Tony de grond in te boren, maar voor mij is hij meer een zatlap dan een musicus. We onderbreken het gesprek even om een paar foto's van de heren te kunnen maken. Mogen we wat foto's van je nemen, Ronnie? Natuurlijk, ga je gang. Net als Ronnie wil gaan poseren, komt Jimmy Bain aangehold en springt met luide kreten bij Ronnie op schoot Ze omhelzen elkaar en wij kunnen de plaatjes schieten. De stemming binnen de band is erg goed, niet waar? Jazeker, dat is iets unieks We hebben vorig jaar samen Kerstmis gevierd en na ieder optreden gaan we met zijn allen de bar in en maken we gein. Wat vind je van David Coverdale? Wel een goeie zanger, maar Glenn Hughes is beter Dave schreeuwde altijd erg veel en hard tijdens optredens en ik vind dat een goeie zanger niet behoeft te schreeuwen Ik heb hem een paar dagen geleden nog in München ontmoet en hij is erg trots op zijn eerste solo-album "White Snake" Roger Glover heeft de plaat geproduceerd en speelt bas en synthesizer op de titelsong David heeft alle songs zelf geschreven. Wat zijn je toekomstplannen, Ronnie? To sell a million records in each country! Maar zonder gekheid, we hebben in Duitsland een live-album opgenomen dat we rond de jaarwisseling gaan uitbrengen. "The time is up, ladies and gentlemen The bar is closed!" Dit is de stem van de barkeeper De enige reactie die van de kant van de aanwezigen komt, is een ontevreden gemompel Uitdrukkingen als "Fuck You" zijn alom te horen Nadat de barkeeper zijn oproep driemaal herhaald heeft, gaan alle lichten uit Dit heeft tot groot ongenoegen van de beste man geen enkel resultaat Iedereen blijft gewoon in het donker zitten. "Open the bar", schreeuwt Ritchie vanuit een duistere hoek en de lichten gaan weer aan De obers gaan nu persoonlijk aan iedereen vragen of men weg wil gaan Het is inmiddels kwart voor drie in de morgen geworden en Ronnie Dio maakt aanstalten om naar zijn kamer te gaan Hij neemt bijzonder hartelijk afscheid, drukt iedereen de hand en verlaat samen met zijn vriendin de bar. Wij stappen op Ritchie af en maken wat foto's Ritchie is nog steeds in gesprek met de journalist Zo gauw als hij naar ons opkijkt, nemen we de kans waar om hem aan te spreken We stellen ons voor en vragen hem of hij binnenkort weer met Rainbow naar Nederland zal komen. "Sure we will" De interviewer kijkt ons geïrriteerd aan, dus besluiten we de aftocht te blazen Nadat we afscheid hebben genomen van de overige bandleden, keren we met hoopvolle verwachtingen voor de toekomst huiswaarts in ons Volkswagenbusje De klok wijst half vijf aan als we de E-8 afrijden en Epse langzaam maar zeker in zicht komt...... Om het interessante gesprek niet te stagneren, hebben we geen gebruik gemaakt van onze startklaar staande cassette-recorder De meest belangrijke zaken hebben we echter goed onthouden en zijn hier boven weergegeven Onze dank gaat uit naar Harry Knipschild, de mensen van organisatie-buro APE en naar Jimmy Bain voor het dure pilsje Lof voor discjockey George Casse (alias Gerrit Tijhof) en zijn vrienden die het busje feilloos naar Den Haag wisten te sturen. René Veldhoen, Peter van den Berg & Willem ten Riele, The Book Of Taliesyn no 5, December 1976