GRAHAM BONNET 'Rainbow heeft mijn leven veranderd' 'Mijn eerste succes in de muziekbusiness was het duo The Marbles in 68-69. Mijn neef Trevor Gordon had in Australië in The BeeGees gezeten en kwam op een gegeven ogenblik naar Engeland. Ik had toen een bandje en Trevor kwam erbij, ook als zanger. Tijdens een optreden in Londen kwam ineens de ex-manager van The BeeGees naar ons toe, die ons het advies gaf, Barry Gibb te bellen. Dat heeft Trevor gedaan en toen kregen we van Barry het nummer Only One Woman. Het werd een wereldhit en we werden een duo op aanraden van Robert Stigwood, de manager van The BeeGees, die ook The Cream en The Foundations onder contract had. Van de ene op de andere dag waren we sterren. Dat heeft twee jaar geduurd. We hebben in totaal misschien zes keer opgetreden en ik heb nooit één cent gezien van de verkoop van die plaat. Na de tweede single gingen we uit elkaar. Dat nummer heette dan ook The Walls Fell Down, hahaha. Trevor stopte ermee, omdat ik altijd de leadvocals deed en dat zag hij na een tijdje niet meer zo zitten. Tegenwoordig geeft hij klassiek gitaarles in Londen. Rond 74-75 heb ik samen met Maurice Gibb,nog een paar singles gemaakt, maar dat is helaas niets geworden. Ook heb ik nog een elpee gemaakt die nooit is uitgebracht, plus de hoofdrol gespeeld in een film. Maar enfin, ongeveer drie jaar geleden ging het nogal slecht met me; mijn vrouw had me eruit gegooid, ik had totaal geen geld en ik ben naar mijn ouders gegaan omdat ik al tijden vrijwel niets meer had gegeten. Die lieve mensen schrokken zich wild en lieten direct de dokter komen. Achteraf hoorde ik dat hij tegen mijn ouders had gezegd dat ik niet meer te redden was; als ik iets at, braakte ik het er meteen weer uit. Maar wonder boven wonder bleef ik leven en toen ik er weer een beetje bovenop was, kreeg ik zelfs een telefoontje of ik een plaat wilde maken. Dat resulteerde in twee soloplaten, Graham Bonnet en No Bad Habits, die in Australië zeer succesvol waren. Later werd ik op een goede dag door Roger Glover gebeld, die via een studiotechnicus ontdekt had waar ik zat. Hij vroeg of ik zin had, auditie te doen voor Rainbow in de studio in Frankrijk. Nu kende ik Rainbow niet, maar ik had wel goede verhalen gehoord over de jongens en dus zei ik oké. Ik moest het nummer Mistreated instuderen en meteen naar Frankrijk komen. Zo gezegd zo gedaan en dus stond ik na een paar dagen in de studio Mistreated te zingen, Ik was ontzettend nerveus, vooral toen die jongens midden in het nummer ineens ophielden met spelen. Ik dacht dat ik weer kon vertrekken, maar Ritchie en Cozy begonnen lachen en toen zei Ritchie, dat hij nog nooit; iemand het nummer zo goed had horen zingen. Ik was dus aangenomen en tot op de dag van vandaag bevalt het me uitstekend. Rainbow heeft mijn leven danig veranderd. Ik moet nog wel af en toe terugdenken aan het eerste optreden, in het voorprogramma van Blue Oyster Cult in Amerika. Ik had in geen jaren opgetreden en nog nooit in zo'n grote hal. Van de zenuwen had ik een beetje te veel gedronken en dat ging ik op een gegeven moment aan Ritchie vertellen, Ik dacht dat hij wel kwaad zou zijn, maar toen bleek dat hij door de zenuwen net zo dronken was als ik, hahaha....' Kees Baars, Muziekkrant Oor, 27 February 1980 Photo: Kees Tabak